Koffer vol geheimen
Wat vertel je aan je kinderen als je een oorlog hebt meegemaakt? In 1945 hielden de meeste mensen die koffer vol geheimen liever dicht. Zo gaat het nu nog. Vluchtelingen komen naar Nederland met hun eigen koffers. Ook zij houden die liever dicht. Deze muzikale voorstelling opent die koffers met verhalen én liederen, over hoop en zwijgen, over helden en daders.
Weten wat oorlog is, helpt de vrede te vieren. Helpt nieuwe oorlogen voorkomen.
4 Mei-Projekt
Dit nieuwe programma voor 2025 maken we in het kader van 80 jaar vrijheid. De muziek is uitgezocht, we zijn al aan het repeteren en we hebben al een mooie richting voor de invulling die we daaraan willen geven. We gaan uit van de vragen die (wij als) naoorlogse generaties hebben, rondom vrede en vrijheid: we vragen we ons af hoe mensen doorleven in, naast en na een oorlog en hoe die oorlog doorwerkt in hun leven en in dat van hun kinderen. Wat vertel je je kinderen? Of vertel je niets? En wat voor effect heeft dat?
- Zo 27 april 15.00 De Woudbloem
- Zo 4 mei 21.00 uur Doopsgezindekerk Groningen,
- Do 8 mei 20.00 Synagoge Groningen
- Za 10 mei 20.00 Bonifatiuskerk, Vries
- Toegangskaarten kosten in de voorverkoop en aan de kassa €15,– .
- Toegangskaarten voor jongeren (CJP) en in Groningen met Stadjerspas kosten €10,–. Je Stadjerspas scannen we aan de kassa.
- Koop toegangskaarten online of via koorleden (in het laatste geval betaal je geen afhandelingskosten).
Programmacommissie




Muziek
- Bloed in mijn Bloed, Wende | Wende en Maaike Martens | arr. Willem de Lange
- Hese Stenen, Karel Stegeman | Sylvia Dragtstra
- Human, Rag ‘n’ Bone Man | arr. Oliver Gies
- Les enfants qui n’ont plus des maisons
- Largo (de Nieuwe Wereld)
- Hope is a thing with feathers, Christopher Tin | Emily Dickinson
- Hope is a thing with feathers Kenny Potter | Emily Dickinson
- Remember me
- Ikh un die Velt
- To the mothers of Brasil Lars Jansonn | arr. Gunnar Eriksson
- Til Ungdommen van Grieg en Mortenson
- Symfonie nr.9 ‘Uit de Nieuwe Wereld’, Dvorak
- Zombie, Dolores O’Riordan (the Canberries)
Aan de basis van de voorstelling liggen de verhalen van diverse koorleden en mensen die zij kennen. Wat in die gesprekken naar voren kwam was hoe weinig de naoorlogse generaties echt weten over de ervaringen van hun ouders en grootouders. “Daar werd bij ons niet over gepraat” en Ik heb hem daar nooit naar durven vragen”, die zinnen hebben we vaak gehoord.